Belkide Yeşilköy'de bir sahil kahvesinde şu anı yaşıyor olmam bir tesadüf değil.Çünkü benim kadar gerçek ve yaşayan bir sabahın içindeyim.Bu sabah tesadüflere ,kadere ve mucizelere inanmıyorum .Sadece yaşadığımı hissetmek istiyorum.Tüm fedakarlıklardan ve acılardan uzak....
Zorunluluklar ve sorumluluklar yüzünden burada olan insanlara inat ben ,yaşadığım için bu kahvede çayımı yudumluyorum.Belki çayım çok sıcak ve dilimi yakıyor ama duyduğum acının hiç önemi yok.Çünkü ben gerçeğim ve yaşıyorum;zaten acıyı hissetmek zorundayım .Bu yaşıyor olmanın bir kuralı.Tesellim de var ;beynimi kemiren düşüncelerle,içimde kopan fırtınalarla uğraşmıyorum.
Karşımda uzanan mavi derinlik kadar sakinim bu sabah.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder